เชื่อหรือไม่ว่า บางทีความอยากอาหารของคนเราไม่ได้มาจากความต้องการใช้พลังงานของร่างกาย แต่กลับมาจากอารมณ์ล้วนๆ และนี่คือวิธีรับมืออย่างได้ผล
-กฎแห่งเลขสอง
จำให้ขึ้นใจเลยว่า เมื่อใดที่กินบุฟเฟต์ แต่ละครั้งที่ลุกจากโต๊ะ ให้เลือกตักของโปรดเพียงสองชนิดใส่จานเท่านั้น จะช่วยลดปริมาณการกินลงได้มากกว่าปกติ แม้คุณจะเดินหลายรอบก็ตาม
-อย่าอยู่หน้าจอ
คุณสามารถกินข้าวได้ทุกบริเวณหรือทุกห้องในบ้าน ยกเว้นหน้าจอทีวีหรือคอมพิวเตอร์ จะช่วยลดอาหารขบเคี้ยวและของว่างลงไปได้เยอะ
-กักตุนอาหาร
คนที่ชอบเข้าซูเปอร์มาร์เก็ตซื้ออาหารไว้ตุนในตู้เย็น ยิ่งพวกตาลุกวาวยามเห็นป้ายเซลส์ครั้งใด ระวังไว้เถอะ คุณมีโอกาสกินอาหารมากกว่าปกติถึง 48 % โดยเฉพาะขนมกรุบกรอบและอาหารว่างทำจากแป้งทั้งหลายบรรจุซองบิ๊กไซส์ โอกาสอ้วนก็ยิ่งเพิ่มขึ้นเข้าไปอีก
-อย่าปล่อยจานอยู่บนโต๊ะ
อย่าปล่อยจานอาหารคาโต๊ะ เวลาเห็นจะทำให้รู้สึกอยากทั้งๆ ที่ไม่หิว ถ้าจะวางก็ควรเป็นจานผักหรือผลไม้เบาๆ กินแล้วไม่อ้วนแทน
-ร่วมโต๊ะอาหาร
ยิ่งนั่งกินร่วมโต๊ะกับผู้อื่นนานเท่าไร โอกาสที่จะกินเยอะขึ้นก็มากขึ้นเท่านั้น อย่างมื้อค่ำกับเพื่อนสนิท หมายถึงคุณกินเกินจากปกติถึง 35 % หรือถ้ากินเป็นกลุ่มประมาณเจ็ดคน เชื่อมั้ยว่าคุณจะเกินมากกว่าธรรมดาถึง 96 % เลยทีเดียว ดังนั้นถ้าตั้งใจจะลดน้ำหนัก ควรปลีกวิเวกหรือกินร่วมกับกรุ๊ปเล็กๆ และเลือกกินแต่อาหารเบาๆ จานเล็กๆ
-จานแรกและจานต่อมา
สำหรับคนทำกับข้าวเป็น การทำเสร็จและกินอิ่มเสียแต่ในครัวจะช่วยให้คุณกินน้อยลงถึง 14 % แทนการนั่งโต๊ะกินไปเรื่อยๆ ตั้งแต่จานเรียกน้ำย่อยแล้ว ต่อด้วยจานหลัก และของหวานตบท้าย
ชีวิตที่มีสุขภาพดีเริ่มต้นที่การกินอยู่เป็น การกินอยู่เป็นในชีวิตประจำวัน เช่นการกินอาหาร การใช้สอยและบริโภคสิ่งต่างๆ ตลอดถึงเทคโนโลยี่ที่เกี่ยวข้องสัมพันธ์กับชีวิตประจำวันของเรา เราต้องรู้และเข้าใจว่าเรากิน เราใช้เพื่ออะไร คุณค่าแท้และสาระมันอยู่ที่ตรงไหน กินอะไร กินทำใม กินอย่างอย่างไร อยู่เพื่ออะไร อยู่ทำใม แลอยู่อย่างไร เมื่อเราคิดถามและคิดตอบได้อย่างนี้ได้ก็จะเกิดการเรียนรู้ด้วยตนเอง เข้าใจในเป้าหมายชีวิตได้ดีขึ้น พอเรามีการกินอยู่ในชีวิตประจำวันเป็น มันก็คิดเป็นและไม่ตกเป็นทาสของความอยากกิน และอยากอยู่ ทำให้เกิดการอยู่อย่างอยาก กินด้วยความอยาก จะรู้ว่าเรากินเพื่ออยู่ ไม่ได้อยู่เพื่อกิน ทุกวันนี้หลายคนต้องตายเพราะการกิน หรือบางคนนั้นก็กินจนตาย ที่คนเราต้องตายเพราะกินกันมาก ไม่ว่าจะเป็นคนรวยคนจนก็เพราะกินไม่เลือก กินไม่เป็น กินไม่ยั้ง พระพุทธเจ้าท่านสอนให้พิจารณาก่อนกิน ก่อนใช้ เพราะการกินนั้นทำให้โง่ก็ได้ ทำให้ฉลาดก็ได้ ทำให้สุขภาพแข็งแรงก็ได้ และทำให้ตายก็ได้ ดังนั้นจะต้องระมัดระวังเรื่องการกินให้มาก กินให้เป็น จะทำให้เรามีการกินอยู่อย่างพอเพียง พอใจในสิ่งที่ตนมี ยินดีในสิ่งที่ตนได้ ไม่ตะเกียกตะกายดิ้นรนขวนขวายใล่ตามกระแสความทะยานอยากจนเกินไปจนทำให้ลืมสาระการกินอยู่ที่แท้จริงของชีวิต
ชีวิตที่มีสุขภาพดีเริ่มต้นที่การกินอยู่เป็น การกินอยู่เป็นในชีวิตประจำวัน เช่นการกินอาหาร การใช้สอยและบริโภคสิ่งต่างๆ ตลอดถึงเทคโนโลยี่ที่เกี่ยวข้องสัมพันธ์กับชีวิตประจำวันของเรา เราต้องรู้และเข้าใจว่าเรากิน เราใช้เพื่ออะไร คุณค่าแท้และสาระมันอยู่ที่ตรงไหน กินอะไร กินทำใม กินอย่างอย่างไร อยู่เพื่ออะไร อยู่ทำใม แลอยู่อย่างไร เมื่อเราคิดถามและคิดตอบได้อย่างนี้ได้ก็จะเกิดการเรียนรู้ด้วยตนเอง เข้าใจในเป้าหมายชีวิตได้ดีขึ้น พอเรามีการกินอยู่ในชีวิตประจำวันเป็น มันก็คิดเป็นและไม่ตกเป็นทาสของความอยากกิน และอยากอยู่ ทำให้เกิดการอยู่อย่างอยาก กินด้วยความอยาก จะรู้ว่าเรากินเพื่ออยู่ ไม่ได้อยู่เพื่อกิน ทุกวันนี้หลายคนต้องตายเพราะการกิน หรือบางคนนั้นก็กินจนตาย ที่คนเราต้องตายเพราะกินกันมาก ไม่ว่าจะเป็นคนรวยคนจนก็เพราะกินไม่เลือก กินไม่เป็น กินไม่ยั้ง พระพุทธเจ้าท่านสอนให้พิจารณาก่อนกิน ก่อนใช้ เพราะการกินนั้นทำให้โง่ก็ได้ ทำให้ฉลาดก็ได้ ทำให้สุขภาพแข็งแรงก็ได้ และทำให้ตายก็ได้ ดังนั้นจะต้องระมัดระวังเรื่องการกินให้มาก กินให้เป็น จะทำให้เรามีการกินอยู่อย่างพอเพียง พอใจในสิ่งที่ตนมี ยินดีในสิ่งที่ตนได้ ไม่ตะเกียกตะกายดิ้นรนขวนขวายใล่ตามกระแสความทะยานอยากจนเกินไปจนทำให้ลืมสาระการกินอยู่ที่แท้จริงของชีวิต
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น